Nederlandse Vereniging van Arbeidsdeskundigen (NVvA)
Klassieke arbeiders in sectoren als productie, logistiek, techniek en ambacht voelen zich structureel ondergewaardeerd en onvoldoende gehoord. Dat blijkt uit het boek De onzichtbaren van arbeidssocioloog Fabian Dekker, dat gebaseerd is op diepte-interviews met 73 werkenden uit deze groepen. De signalen zijn duidelijk: weinig erkenning, beperkte inspraak en een groeiend gevoel van maatschappelijke afstand.
Structurele onzekerheid
Hoewel het onderzoek kwalitatief van aard is, schat Dekker dat het gaat om enkele honderdduizenden werkenden. Het gaat om mensen die vaak onregelmatig werken, fysieke arbeid verrichten en afhankelijk zijn van hun loon zonder veel sociale zekerheid. Ze ervaren dat ze nauwelijks inspraak hebben in veranderingen op het werk en zich zelden vertegenwoordigd voelen in beleid en politiek.
Volgens Dekker voelen deze mensen zich niet alleen financieel, maar ook sociaal kwetsbaar. De afstand tot besluitvorming op de werkvloer én in Den Haag draagt bij aan gevoelens van frustratie en wantrouwen. Die combinatie maakt de groep gevoelig voor maatschappelijke onrust en politiek extremisme.
Relevantie voor inzetbaarheid en verzuim
Voor professionals in arbeid en gezondheid zijn deze inzichten herkenbaar. Werknemers die langdurig het gevoel hebben dat ze er niet toe doen, zijn kwetsbaarder voor mentale overbelasting, motivatieverlies en uiteindelijk verzuim. Erkenning en eigenaarschap blijken daarbij cruciale factoren: niet alleen in de preventieve sfeer, maar ook in duurzame terugkeer naar werk.
Organisaties die investeren in inspraak en waardering, kunnen niet alleen het risico op uitval verkleinen, maar versterken ook de betrokkenheid en inzetbaarheid van deze groep. Arbeidsdeskundigen spelen hierin een belangrijke rol door signalen op te vangen en mee te denken over passende werkomstandigheden.
Lees het volledige artikel op de website van NU.nl.