Nederlandse Vereniging van Arbeidsdeskundigen (NVvA)
De stapsgewijze verhoging van de AOW-leeftijd begint zichtbare gevolgen te krijgen, blijkt uit onderzoek van het Researchcentrum voor Onderwijs en Arbeidsmarkt (ROA) van de Universiteit Maastricht in opdracht van het ministerie van SWZ. Zo lijkt het erop dat de AOW-leeftijd als sociale norm functioneert voor uittredegedrag, ondanks dat mensen vaak de keuze hebben om ook op jongere leeftijd met pensioen te gaan. Kortom: een hogere AOW-leeftijd leidt tot langer doorwerken en later pensioen.
De piek in de pensioenleeftijd is inmiddels verschoven van 65 naar 66 jaar. De gemiddelde leeftijd waarop zelfstandigen met pensioen gaan stijgt harder dan die van werknemers. Tegelijkertijd laat het onderzoek zien dat mensen langer in een werkloosheids- en arbeidsongeschiktheidsuitkering blijven. De uitstroomkans naar deze regelingen is voor 65-jarigen toegenomen als gevolg van de verhoging van de AOW-leeftijd, maar de instroom van WW naar werk stijgt ook. Het percentage oudere werknemers die denken te kunnen voldoen aan de fysieke en psychische eisen van het langer doorwerken neemt toe. Hun gezondheid blijft stabiel. Werknemers krijgen vaker een functie uitbreiding. Maar ook is duidelijk dat in de afgelopen drie jaar werkgevers minder investeren in hun personeel. Met name wordt er minder geld uitgegeven aan scholing en cursussen. Het zorgwekkende is dat deze trend zichtbaar is in de hele beroepsbevolking. “De vraag is in welke mate dit op lange termijn een negatief effect zal hebben op de duurzame inzetbaarheid van mensen".